दिल करे तेरा मैं दीदार रहा करदा,
तेरे सोहने मंदिरा नु प्यार रहा करदा,
तेरी रेहमत सदका दातिए मीह खुशियां दा वंड दा,
तेरे दर उते आके शेरावालिये दिल जान नु नहीं करदा
मुख तेरे दा नूर दातिए करदा दूर हनेरे,
सारे ही माँ दुःख मूक जांदे दर्शन करके तेरे,
हूँ किसे भी गल तो दाती मेरा दिल नहीं डर दा,
तेरे दर उते आके शेरावालिये दिल जान नु नहीं करदा
चन तेरे मथे दा टिका कनकलांदे झुमके,
दर तेरे जही ख़ुशी मिली न मैं देख लिया जग घूम के,
नच नच दर उते खुशियां मनावा मेरा इहो दिल करदा,
तेरे दर उते आके शेरावालिये दिल जान नु नहीं करदा
कहे अमन गुरदासपुरी तेरी ऐसी रेहमत होइ,
खुशियां दे नाल भर गए बेहड़े दुःख न बचैया कोई,
तेरी रेहमत लिख्दा है सब कुछ तेरे वल दा.
तेरे दर उते आके शेरावालिये दिल जान नु नहीं करदा
Dil Kare Tera Main Deedar Raha Karda,
I loved your beautiful temple,
Teri Rehmat Sadka Datiye Meh Khushiyan Da Vand Da,
Tere Dar Ute Aake Sherawaliye Dil Jaan Nu Nahi Karda
Mukh Tere Da Noor Datiye Karda Door Hanere,
Saare hi maa dukh mook jaande darshan karke tere,
Hoon kisi bhi gal to daati mera dil nahi dar da,
Tere Dar Ute Aake Sherawaliye Dil Jaan Nu Nahi Karda
Chan tere mathe da tika kankalande jhumke,
Dar Tere Jahi Khushi Mili Na Main Dekh Liya Jag Ghoom Ke,
Nach Nach Dar Ute Khushiyan Manawa Mera Iho Dil Karda,
Tere Dar Ute Aake Sherawaliye Dil Jaan Nu Nahi Karda
Kahe Aman Gurdaspuri Teri Aisi Rehmat Hoi,
Khushiyan De Naal Bhar Gaye Behde Dukh Na Bachaiya Koi,
Teri rehmat likhda hai sab kuch tere val da.
Tere Dar Ute Aake Sherawaliye Dil Jaan Nu Nahi Karda
