
मेरा पौणाहारी रोनका लगाई रखदा
भगता दी झोली खैर पाई रखदा, मेरा पौणाहारी रोनका लगाई रखदा, दर उते जो भी आवे खाली नहीं मोड़ दा,

भगता दी झोली खैर पाई रखदा, मेरा पौणाहारी रोनका लगाई रखदा, दर उते जो भी आवे खाली नहीं मोड़ दा,

तेरे आऔन दियां आसा लाइ रखियाँ, है दिल विच चा जोगियां, साडी कुली दी नसीब जाग जानगे, तू इक वारि

जोगियां दे कणा विच कच दिया मुंद्रा, कच दिया मुंद्रा ते ॐ लिखियाँ, मैनु चारे पासे रत्नो दा लाल दिसया,

रूह गद गद हो गई वेजोगियां दर्शन करके तेरे चाह दिल विच नचउठियाँ भर गए नैन ख़ुशी नाल मेरे रूह

बाल सुनेहरी हथ विच चिमटा कनी मुंदरा पाइयां, जोगी रत्नों दा वसदा शाहतलाईया जिसते जोगी कर्म कमावे बेड़े भने लौंदा,

तेरी गुफा ते पवे चमकारा,सोहने दी जटावा वालियां॥ मोर दी सवारी कर,मारी ते उडारी ऐ, सारा जग तार दिता,साड़ी कदों

वे मेरिया जोगिया तेरिया गमा दा झोरा ला लिया नी मेरिये माये कीमती तू लाल गवा लिया शीश जटावा लमिया

मेरे सिर पे सदा ही तेरा,हाथ रहे, मेरे बाबा तू हमेशा मेरे,साथ रहे….॥ जैसे नैनो में ज्योति,प्रकाश रहे, चिमटे वाले

साडा आज भी तू है योगी कल भी तू है, साडी हर मुश्किल दा हल भी तू है, साडा आज

जे मेहरा कर देगा जोगिया की घटना दस तेरा, मेरी जिंदगी हनेरा ए होजू सजरा सुर्ख सवेरा, जे मेहरा कर….