
गुफा दे विच है बैठे
गुफा दे विच है बैठे सिद्ध नाथ पौणाहारी, बालक नाथ योगी कहन्दे सारी दुनिया जिस ने तारी, गुफा दे विच

गुफा दे विच है बैठे सिद्ध नाथ पौणाहारी, बालक नाथ योगी कहन्दे सारी दुनिया जिस ने तारी, गुफा दे विच

जोगीआ सुनहरी जट्टा वालिया जग विच उचा तेरा ना शाह्तालिया नु है भाग लग गए आकडे सि जेहरी तेरी था

ऐसी बैठ गये दुआरे तेरे आके, योगी बैठ गये दुआरे तेरे आके, खैर पौनी तेरी मर्जी, लाये झंडे नाल रोट

भावे लख दा जोर लावे दुनियादारी जी, मेरी पीठ न लगन देवे पौणाहारी जी, ओहदे दर ते झुक्दे शीश बड़े

मुद्ता होइयां तू नि आइयाँ याद तेरी विच चरखा धाहियाँ, वे बालका रोंदियाँ ने गौआ एह सारियां, झूठे लोका मगर

दुधाधारियां पौनाहारियां तूने कैसी अलख जगाई, वाजा मारे रत्नों माई, साद केहड़े दा चेला बनया वे किहने तेरे हथ च

( तेनु बाबा बाबा कहंदे ने,मुहो मंगियाँ मुरादा लेंदे ने आज तेरे भगता ने जिद कर लाई खाली नी जाना

पा जायेगे पा जायेगे सिद्ध जोगी जी दा दर्शन पा जायेगे, रह जायेगे रह जायेगे पापी देखते ही देखते रह

तेरे असि तेरा बाबा तेरा दिता खाने आ, लख लख जोगी तेरा शुकर मनाने आ, रखे साडा तू ख्याल जोगियां

मेरा बाबे दी कृपा नाल सब काम हो रहा है, करदा है मेरा बाबा मेरा नाम हो रहा है, मेरा