
जोगिया वे जोगिया
जोगिया वे जोगिया तेरे दरबार वाली. किनी सोहनी लगदी सवेर, स्वरगा च रहन वाले देवते भी मंगदे ने, बाबा तेरे

जोगिया वे जोगिया तेरे दरबार वाली. किनी सोहनी लगदी सवेर, स्वरगा च रहन वाले देवते भी मंगदे ने, बाबा तेरे

( ओ सुनी अर्जी अस्सा सवालियां दी, ते सानु अपने रंग विच रंग जोगी , मैं ते आसरा मेरा कोई

दस्सो बाबा जी मुख केहड़ी गल्लों मोडेया। केहड़ी गल्लों मोडेया, भगतां दा दिल तोडेया। जे बाबा जी तोहानु चिमटे दी

माँ रतनो दा लाल सोहना सारे जग दा वाली बोह्डा थले धुना लाया बन गौआ दा वाली दर ते आया

हथ विच चिमटा बगल च झोली जोगी मेरा नचदा जोगी मेरा नचदा शिव शिव जापदा हथ विच चिमटा……. शीश ते

नाम तेरे की ज्योति जगा के बाबा, चरणों मे मन चित ला के बाबा, सुन्दर तस्वीर तेरी मन मे बसाके,

मैनु मंगने दा वल नहीं आउंदा, तू आपे खैरा पा दे जोगियां चंगे माड़े योगी सब तू ही ने तारे,

पौनाहारी बाबा मेरे देना सहारा छुटे कभी न बाबा साथ तुम्हारा, तेरे सिवा मन में मेरे आता न कोई प्रेम

रूप रब दा लगदा नहीं जेहड़ा जोगी पिंड़ विच आया, तनु चल दिखावा नी ओहनू रतनो ने लाल बनाया ,

बन तितली मैं उड़दी फिरा जोगी जी तेरी गुफा दे उते मैं ता जय बाबे दी गोंदी फिरा जोगी जी